Continuous Integration (CI)
Definicja:
Continuous Integration, w skrócie CI, to praktyka w dziedzinie tworzenia oprogramowania, która polega na regularnym łączeniu (integracji) pracy wielu programistów w jednym wspólnym projekcie. Wyobraź sobie, że to jak sklejanie kawałków puzzli w większą całość, ale robimy to często, aby mieć pewność, że wszystko do siebie pasuje.
Jak to działa:
- Krok po kroku: Każdy programista pracuje nad tzw. "gałęzią" swojego kodu. Następnie, kiedy jego zmiany są gotowe, wrzuca je do wspólnej bazy kodu. Robi to z reguły kilka razy dziennie lub przynajmniej raz dziennie.
- Automatyczne sprawdzanie: Za każdym razem, kiedy kod zostaje dodany, specjalne narzędzia automatycznie sprawdzają, czy wszystko działa, jak trzeba. To trochę jak automatyczny przegląd nowej części w większym mechanizmie.
- Wczesne wykrywanie błędów: Dzięki CI problemy i błędy są wykrywane szybko, zanim urośnie z nich większy problem.
Dlaczego to ważne:
- Mniej błędów: Regularne testowanie i integrowanie kodu pomaga zapobiegać sytuacjom, w których programista po kilku tygodniach pracy orientuje się, że jego praca nie pasuje do reszty projektu.
- Szybszy rozwój: Gdy wszyscy członkowie zespołu widzą na bieżąco jak wygląda wspólna praca, mogą szybciej reagować i dostarczać nowe funkcje.
- Mniejsze ryzyko: Ilość pracy i zmian, które wchodzą na raz do projektu, jest mniejsza, co redukuje ryzyko poważnych komplikacji.
CI to trochę jak zespół ludzi, którzy budują wspólnie skomplikowane LEGO i co chwilę sprawdzają, czy wszystko do siebie pasuje, zanim pójdą dalej. Pomaga to w uniknięciu sytuacji, gdzie cały projekt musiałby być rozebrany, ponieważ na samym końcu okaże się, że coś do siebie nie pasuje.
