Test-Driven Development (TDD)
Definicja:
Test-Driven Development, czyli TDD, to metoda tworzenia oprogramowania, w której programiści najpierw piszą testy dla funkcji, którą zamierzają napisać, zanim faktycznie napiszą sam kod tej funkcji.
Jak to działa?
TDD składa się z trzech głównych kroków, często nazywanych "cyklem TDD":
Napisz test: Zanim cokolwiek zaprogramujesz, musisz zastanowić się, co dokładnie dana funkcja powinna robić. Następnie tworzysz test, który pozwoli sprawdzić, czy działa ona prawidłowo.
Uruchom test (i zobacz, jak nie działa): Na początku test najpewniej zakończy się niepowodzeniem, bo funkcja, którą testujesz, jeszcze nie istnieje. To całkowicie normalne i oczekiwane.
Napisz kod: Teraz, gdy już wiesz, jakiego działania oczekujesz, pora napisać faktyczny kod, który sprawi, że test przejdzie pomyślnie.
Przetestuj ponownie: Uruchamiasz testy ponownie, by upewnić się, że Twój nowy kod faktycznie rozwiązuje problem i test przechodzi pomyślnie.
Refaktoryzacja: Po zadziałaniu testu, możesz poprawić kod, by był bardziej efektywny lub czytelny, nie zmieniając przy tym jego działania.
Dlaczego to ważne?
- Pewność działania: Pomaga upewnić się, że każdy element systemu działa tak, jak powinien, od samego początku.
- Mniej błędów: Zmniejsza ryzyko pojawienia się błędów w dalszych etapach tworzenia oprogramowania, co może zaoszczędzić czas i pieniądze.
- Lepsze planowanie: Zmusza programistów do myślenia o szczegółach logiki zanim zostaną wprowadzone, co pomaga w lepszym projektowaniu rozwiązania.
Porównanie:
Wyobraź sobie, że budujesz most. Zanim zaczniesz układać cegły, dobrze jest sprawdzić, czy plan, który stworzyłeś, na pewno utrzyma ciężar. TDD to jak testowanie modelu mostu na małą skalę zanim zabierzesz się za budowanie pełnowymiarowego mostu.
TDD jest jak napisanie instrukcji obsługi przed skonstruowaniem urządzenia. Dzięki temu, na każdym kroku wiesz dokładnie, co powinno robić i możesz to przetestować, zanim przejdziesz dalej.
