Prawo to opisuje zjawisko systematycznego niedoszacowywania czasu potrzebnego na realizację złożonych zadań lub projektów. Nawet doświadczeni ludzie, świadomi tego mechanizmu, popełniają ten sam błąd.
Przyczyny obejmują m.in. nieprzewidywalne komplikacje, optymistyczne założenia i trudność w dokładnym przewidzeniu przyszłych kroków.
Prawo Hofstadtera pokazuje, że w złożonych systemach (np. tworzenie oprogramowania, budowa gier planszowych, projekty badawcze) nie da się w pełni kontrolować wszystkich zmiennych. Zawsze coś pójdzie inaczej niż zakładano.
Autor prawa, Douglas Hofstadter, sformułował je w książce Gödel, Escher, Bach: An Eternal Golden Braid (1979) w kontekście sztucznej inteligencji i modelowania ludzkiego myślenia.